Sinds 1 januari 2025 geldt een nieuwe verplichting voor eigenaars en houders van zakelijke rechten, zoals erfpachters of opstalhouders, van grote niet-residentiële gebouwen. Voor gebouwen met een bruikbare vloeroppervlakte van meer dan 1.000 m² is een EPC niet-residentieel (EPC NR) vereist.
Wat houdt deze verplichting precies in en voor wie geldt ze? De belangrijkste aspecten op een rij.
Voor wie is deze verplichting van toepassing?
De verplichting geldt voor alle eigenaars en zakelijke rechthouders, ongeacht of het gebouw verhuurd of verkocht wordt. Louter het bezit van een niet-residentieel gebouw met een bruikbare oppervlakte groter dan 1.000 m² volstaat om over een geldig EPC NR te moeten beschikken.
Belangrijk: bij verkoop of verhuur van een niet-residentieel gebouw is een EPC NR altijd verplicht, zelfs als de bruikbare vloeroppervlakte kleiner is dan 1.000 m².
Voor welke gebouwen geldt deze regel?
Het EPC NR is enkel vereist voor niet-residentiële gebouwen, wat betekent dat:
- Het gebouw geen residentiële bestemming mag hebben, zoals een woning.
- Het gebouw niet onder de uitsluitingscategorie valt, zoals industriële gebouwen (werkplaatsen, magazijnen of productiehallen) of gebouwen op een landbouwbedrijf.
Voorbeelden van niet-residentiële gebouwen die onder de verplichting vallen:
- Kantoren
- Winkels
- Dienstencentra
Hoe wordt de bruikbare vloeroppervlakte berekend?
De bruikbare vloeroppervlakte wordt berekend per functionele gebouweenheid met een eigen afsluitbare toegang. Gescheiden ruimtes die met een tussendeur verbonden zijn en als één geheel functioneren, worden als één gebouweenheid beschouwd.
Wat bij gemengd gebruik?
Sommige gebouwen combineren industriële functies met niet-residentiële of residentiële bestemmingen. In dat geval moet bepaald worden of de industriële ruimte wordt meegeteld of uitgesloten voor de berekening van de bruikbare vloeroppervlakte.
De industriële ruimte wordt niet meegerekend als:
- De niet-residentiële en/of residentiële ruimtes samen meer dan 250 m² bedragen.
- De industriële ruimte groter is dan deze andere ruimtes.
Is de industriële ruimte niet uitgesloten, dan wordt gekeken naar de hoofdbestemming van het gebouw:
- Als de industriële functie meer dan 70 procent van het gebouw inneemt, geldt er geen EPC NR-verplichting.
- Als de niet-residentiële bestemming de grootste oppervlakte beslaat en het gebouw groter is dan 1.000 m², is een EPC NR verplicht.
Bij een mix van residentiële en niet-residentiële functies wordt de grootste oppervlakte als hoofdbestemming beschouwd.
Voorbeelden uit de praktijk
1. Werkplaats (800 m²) + kantoorruimte (300 m²) zonder tussendeur
- De werkplaats en kantoorruimte worden als aparte entiteiten beschouwd.
- De werkplaats is uitgesloten en heeft geen EPC-verplichting.
- De kantoorruimte is niet-residentieel, maar met een oppervlakte kleiner dan 1.000 m². Er is dus geen EPC NR nodig, tenzij bij verkoop of verhuur.
2. Werkplaats (800 m²) + kantoorruimte (300 m²) met tussendeur
- Worden als één gebouweenheid beschouwd.
- De werkplaats wordt uitgesloten als de kantoorruimte meer dan 250 m² is.
- Omdat de totale bruikbare vloeroppervlakte van het niet-residentieel gedeelte minder dan 1.000 m² is, geldt geen EPC NR-verplichting, tenzij bij verkoop of verhuur.
3. Werkplaats (900 m²) + kantoorruimte (200 m²) met tussendeur
- Worden als één gebouweenheid beschouwd.
- De werkplaats wordt niet uitgesloten, omdat de kantoorruimte minder dan 250 m² is.
- Als de werkruimte 70 procent of meer van de totale bruikbare vloeroppervlakte inneemt, wordt de bestemming als industrie beschouwd en geldt er geen EPC NR-verplichting.
Conclusie
De nieuwe EPC NR-verplichting brengt verschillende praktische nuances met zich mee. Eigenaars en zakelijke rechthouders van niet-residentiële gebouwen groter dan 1.000 m² moeten hier rekening mee houden. Bij verkoop of verhuur is een EPC NR altijd verplicht, ongeacht de oppervlakte.
Bij twijfel is het aangeraden om een energiedeskundige te raadplegen.
